Koalisyon düşünürken bu yazı okunmalı

Mirza Turgut; 7 Haziran sonrası ortaya çıkan tablodan Koalisyon çıkarılmaya çalışılıyor. Bu taplodan şöyle ya da böyle bir koalisyon hükümeti çıkacağını düşünmüyorum...

7 Haziran sonrası ortaya çıkan tablodan Koalisyon çıkarılmaya çalışılıyor. Bu taplodan şöyle ya da böyle bir koalisyon hükümeti çıkacağını düşünmüyorum...
Dolayısıyla Kasım ayı sonunda tekrar bir seçim olacağını düşünüyorum.
Bu arada çeşitli koalisyon hesapları yapılıyor.
Büyük sermaye ve büyük medyanın bir bölümü bir yolunu bulup CHP ve AKP’yi koalisyona razı etmeye çalışıyorlar.
Ben iki partinin bir ortak programda anlaşarak hükümet kuracaklarını sanmıyorum.
......
20 Ekim 1991 yılında yapılan seçimlerde DYP %27, SHP %20 oy alarak, iktidardaki ANAP’a karşı yeni hedefler ve yeni umutlar açan bir koalisyon protokolu imzalayarak hükümet kurdular..
Her şey iyi başlamıştı..
ANAP’ın yaptığı tahribatlar giderilmeye çalışılıyordu. SHP Koalisyon protokolüne bir çok demokratikleştirme maddesini yazdırmıştı..
Nihayet 1992 yılının Temmuz ayında Demirel ve İnönü Diyarbakır’a gittiler ve Demirel’in ağzından “Kürt realatiseni kabul ediyoruz” sözleri çıktı.
Bu çok önemli bir AÇILIMDI..
İşte ne olduyse ondan sonra oldu..
Derin devletin tüm hücreleri harekete geçti.
Ocak 1993 yılında Uğur mumcu Öldürüldü.
Bu cinayet sonrası Laik-anti laik çatışması hızlandı.
Ardından Kürt sorunun barışçı çözümünü isteyen Jandarma Komutanı Eşref Bitlis başta olmak üzere Bitlis’in ekibinden general ve subaylar öldürüldü..
Bu arada Cumhurbaşkanı Özal’ın PKK lideri Öcalan ile gizli görüşmeleri sürüyordu ve PKK silahsızlanma ilan etmişti.
Ama kısa süre sonra yine aynı yıl içinde 33 asker kurşuna dizildi.
Bu arada Özal tartışmalı bir biçimde öldü..
Ve tabi 2 Temmuz 1993 Sıvas katliamı..
Başbakan yardımcısı Erdal İnönü “Uğur mumcu’nun katilerini bulma sözü vermişti. Ama olmadı. Ardından Sıvas katliamı yaşanırken tam 8 saat Sıvas’taki hiç bir devlet yetkilisine ulaşamamıştı..
Evet SHP iktidardayken Sıvas katliamı olmuştu..
Dahası da var..
SHP Bugünkü HDP’yi kendi listesinden seçimi sokmuş ve milletvekili yapmıştı.
“Kürtçe yemin krizi” önemli sorunlar doğurdu.
Ardından SHP’nin iktidar olduğu günlerde Mart 1994 yılında SHP kendi listesinden seçtirdiği Kürt vekillerin Meclis koridorlarında ellerine kelepçe takılarak cezaevine götürülmesine tanık oldu.
Sol ve sosyal demokrasinin itibarsızlaştırılması, idiş edilmesi için her ensrüman devreye sokuldu..
Erdal İnönü bu sürece dayanamadı sedece genel başkanlığı değil siyaseti bıraktı.
Daha sonra Karayalçın ve Baykal aynı görevi kısa süre yürüttü.
Türkiye’nin en karanlık yılı 1993’de bu önemli olaylar olurken faili meçhullerin sayısını takip edemez olduk..
Ve tabi 1994 yılındaki ekonomik krizi de unutmayalım..
Yani..
Yanisi şu; SHP’nin Koalisyon ortağı olması ile birlikte DERİN DEVLETİN tüm hücrelere harekete geçrek, SHP’nin programındaki demokratikleşme maddelerini uygulatmamak için Türkiye’yi kan gölünü çevirdiler.
Ve sosyal demokratlar kendi iktidarları döneminde yapılan bu katliamlarla sarsıldı.
Solun, sosyal demokrasinin iyice itibarsızlaştırıldığı günlerden bahsediyorum..
Bu arada 9 Eylel 1992 yılında Baykal ve arkadaşları Koalisyon ortağı SHP’den ayrılıp CHP’yi yeniden açmıştı.
1995 yılının başlarında SHP ile CHP birleşti.
1995 seçimlerine tek parti olarak girdiler..
Peki iki parti birleştiği halde 1995 seçimlerinde CHP kaç oy aldı dersiniz.
1991 yılında %20, 1994 yılındaki belediye seçiminde %17( bu seçime CHP’de girdi %4.5 aldı) alan SHP, iki partinin birleşmesi ile birlikte 1995’de 10.7 alabildi.
Yani az daha barajda kalıyordu.
1999 seçim sonrası DSP birinci parti olarak çıkan DSP’nin MHP ve ANAP’la koalisyon sürecini hatırlayalım.. Bir buçuk yıl sonra ekonomik kiriz ve siyasetin gözden düşmesi.. ilk seçimde DSP’nin %1’lere kadar inmesi..
Bütün bunları hatırlatmak gereğini duydum.
Bazı arkadaşlarımız, şöyle düşünüyor: Biz CHP olarak çok iyi projeler üretiyoruz, ama iktadar gelemediğimiz için bunları yapamayacağımızı düşünüyor seçmen o nedenle oy vermiyor. Koalisyonda bir kaç seçim vaadimizi hayata geçirirsek, bundan sonraki seçimlerde bie oy verebilirler..
Düşünce güzel..
Ama şöyle sormak lazım.. 13 yıldır ülkeyi yöneten ve şu anda da birinci parti olan AKP ile kuracağımız koalisyonda gerçekten en önemli bir kaç iddiamızı hayata geçirebilirmiyiz?
AKP buna müsaede eder mi?
Örneğin emekliler ve asgari ücret meselisini ele alalım. 13 yıldır bunları yapmamış bir AKP şimdi yaparak neden CHP’ye puan kazandırsın..
Yani..
Böylesine önemli konularda CHP dediğini yaptıramaz..
Ancak bakanlıklar paylaşılır; o kadar..
Bu da CHP’yi iddiasız yapar.
.....
CHP genel başkanı Kılıçdaroğul AKP ile koalisyonu ZOR görüyor. Ama koalisyondan kaçan da olmak istemiyor. Bu nedenle bence çok doğru bir strateji izliyor..
Sonuçta bu tablodan CHP/AKP koalisyonu çıkacağına inanmıyorum.
Ama ben kafadan “AKP ile hayatta olmaz” diyenlerden değilim. Yeri gelir olabilir.
Gördüğüm tablodan ne AKP ile CHP ne de AKP ile MHP’nin koalisyon yapmasının mümkün olmadığını düşünüyorum.
Esasen AKP ve Erdoğan’ın da stratejisi de bu zaten..
...
Sonuç; 1991 SHP/DYP koalisyonu sol ve sosyal demokrasiye büyük zararlar verdi. Adı Demokratik sol olan DSP’nin iktidarı da aynı zararları verdi.. Koalisyon konusunu düşünürken geçmişi hatırlamakta fayda var..
CHP koalisyon için 14 madde sıraladı. AKP bunları kabul ederse CHP hiç durmasın koalisyona girsin..
Başka türlü bir koalisyon içinde olmamalı..

Mirza Turgut