İstanbul’un ortasında hayvan besiciliği

İstanbul gibi bir metropolün bazı kesimlerinde ekonomik kriz ve işsizlikten dolayı yurttaşlar hayvan besiciliği yapıyor. Gazi Mahallesi’nde besicilik yapanlardan kimisi bu işi geçim sıkıntısından kimisi de baba mesleğini devam ettirmek için yapıyor.

İstanbul’da ekonomik krizle birlikte işsizliğin artmasıyla yurttaşlar farklı alanlara yöneliyor. Gazi Mahallesi’nde hayvan besiciliği yapan yurttaşlar da bu sıkıntıya dikkat çekti. BirGün’e konuşan yurttaşlar hem geçim sıkıntısından hem de hayvancılığı sevdikleri için buna yöneldiklerini ifade etti.

Üç senedir büyükbaş hayvancılık besiciliğiyle uğraşan ve bu işi geçim sıkıntısından dolayı yaptığını söyleyen Ayşe Yılmaz, “Eşim 10 aydır işsiz, 3 tane kız çocuğum var. Bir evde beş kişi yaşıyoruz ve geçimimizi hayvancılık üzerinden sağlıyoruz. İstanbul’a 24 sene önce geldim. Bundan 3 sene önce de Elazığ’da yapıyordum ama orada iş imkânı olmadığından ve çocuklarımıza iyi bir gelecek sağlamak için buraya taşındık. Eşim memlekette kamyonculuk yapıyordu, kışın işten çıkarılıyordu. Bu nedenle buraya dönüş yaptık. Tek hayvancılıkla geçim sağlayamıyoruz bir kişinin daha çalışması gerekiyor. Tapulu bir arsam olsa bu işi ilerletmek isterim” dedi.

Hayvanlarını kredi ile aldığını ifade eden Yılmaz, “Bir taraftan kredi borcunu ödüyor diğer taraftan geçinmeye çalışıyoruz. Hastanelerde de çalıştım ama yapamadım. Hayvanları kışın içeride besliyoruz, yazın dışarıda otluyorlar. Bir çuval yemi 90 liradan alıyoruz. İki çuval yem alıyoruz sadece bir hafta gidiyor. 4 tane ineğim, 3 tane de danam var. Hayvan kontrollerimiz senede bir kere belediye tarafından yapılıyor. Ama onun dışında hayvanlar rahatsız olduğunda ve aşılama zamanı geldiğinde veterinerimizi çağırıyoruz. Her aşılamada veterinere 70-80 lira veriyoruz, aşı tutmadığı zaman tekrar aşılama yaptırıyoruz. Aşılar tekrar tutmadığında ise kısır hayvana dönüyor, hayvan elinde kalıyor ve satamadığın zaman zarara giriyorsun. Yaz aylarında süt veriminde düşüş yaşıyoruz, kaybımız çok oluyor müşteriye yetiştiremiyoruz. Dışarıdan yeteri kadar besin alamıyoruz” dedi.

HOBİ OLARAK YAPIYORUM

Hayvan besiciliğini hobi olarak yaptığını aktaran Reyhan Akyüz, şunları aktardı:

“1981 yılında Trabzon’dan İstanbul’a geldim. 57 yaşındayım, geldiğim yıl bir tane dana aldım o zamandan beri hayvancılık ile uğraşıyorum. 10 tane hayvanım var. Hayvanların sütünü satıyorum, yemlerini süt parasından karşılıyorum. Ben bu işin ticaretini yapmıyorum. Benimki alışkanlık, zaten çok fazla süt elde etmiyoruz, kendi ihtiyacımız için kullanıyoruz.”

BABA MESLEĞİYDİ

40 senedir hayvancılıkla uğraşan İdris Yücel ise baba mesleğini devam ettirmek istediğini dile getirdi.

Yücel, hayvancılıktan kazandığı parayla kimseye muhtaç olmadan yaşadığını vurgulayarak konuşmasını şöyle sonlandırdı:

“75 yaşındayım, Gazi Mahallesi’nde yollar asfalt olmadan, kanallar yapılmadan önce hayvancılık yapıyordum. İstanbul’a geldiğimde hem fabrikada çalıştım hem de hayvancılıkla uğraştım. Geçmişten gelen baba mesleğiydi hem de buraya ilk geldiğimizde buralar köy gibiydi. Oğlum o zaman küçüktü, bir tane hayvan almamızı istedi. Eşim ilgileniyordu ben de fabrikadan geldiğimde ona yardımcı oluyordum. Hayvancılıktan kazandığımız parayla kimseye muhtaç olmadan bu zamanlara kadar geldik. Hiçbir zaman da şikâyet etmedim. Ben çalışmayı seviyordum bu yüzden hiç zorlanmadım. Şu anda 4 tane büyükbaş hayvanım var. Kaza geçirdiğim için şu an hayvanlarla kızım ilgileniyor.”