Nerede Bu Cemaat?

Tarih: 15.02.2012 - 11:58

Kategori: Siyaset

Türkiye’de hangi konuda tartışma çıkarsa çıksın, bir “cemaat” lafıdır dönüyor. Siyasi krizlerin bir numaralı aktörlerinden biri, illa ki cemaat.

Türkiye’de hangi konuda tartışma çıkarsa çıksın, bir “cemaat” lafıdır dönüyor. Siyasi krizlerin bir numaralı aktörlerinden biri, illa ki cemaat...

İş dünyasında cemaatçi-cemaatçi olmayan ayrımı...

Eğitimde, yargıda, emniyette, medyada da öyle... Her yerde cemaatin varlığından, hatta iktidarından söz ediliyor.

Kaç kişiler? Kimler? Ne yaparlar? Nasıl yaşarlar?

Cemaat mensubu olmakla yaptıkları iş, bulundukları konum, ne kadar bağlantılı?

Bu sorulara dair teoriler, bilgi parçacıkları, iddialar mevcut. Ancak çoğu, varsayımlara dayanıyor.

Varsayımlara dayanmasının sebebi, cemaat mensuplarının kimliğini, duruşunu açıkça ilan etmemesi.

Sahi, neden? Bu kadar gizlenecek, saklanacak ne var?

28 Şubat bitmedi mi? Artık cemaat mensubu olmak, bırakın tehlike arz etmeyi, bu ülkede “ayrıcalıklı” bir durum haline gelmedi mi?

Kapalı kutu

Bu belirsizlik, halkın, en çok da cemaatçi olmayanların kafasını karıştırıyor. Cemaate muhalif, eleştirel yaklaşanların tek tek tasfiye edilmesi... Yargılanmadan hapse atılması... Kitapların “bomba kadar tehlikeli” ilan edilmesi... Cemaati, daha ziyade cemaatçi olmayanların tartışıp yorumlaması... MİT krizinde yaşandığı gibi, “cemaat” kelimesinin telaffuz dahi edilememesi...

İster istemez “her taşın altında cemaat var!” paranoyasını tetikliyor.

Belirsizlik ve saydam olmayan yapı, özellikle cemaatten olmayan çoğunluk için şüphe kaynağı.

Emniyet operasyon mu yaptı? E, cemaattir...

MİT’te kriz mi yaşandı? Cemaat- hükümet çatışmasıdır...

Üniversitede, yargıda yeni atama mı yapıldı? Mutlaka cemaatçiler kendi adamını getirdi!

İhale mi açıldı? Oooo, kesin cemaatçiler alır...

Liste böyle uzayıp gidiyor!

Paranoya ortamı

Cemaat mensupları ve sempatizanlarıysa bu genellemelerden rahatsız. Her fırsatta, her olayda okların cemaate çevrilmesine karşılık onlar da “bunlar Ergenekoncu, Türkiye’nin değişmesini istemiyorlar” yaftasını yapıştırıyor.

Oysa gördüğüm, bildiğim kadarıyla her cemaat sempatizanı canavar değil. Aralarında gayet temiz, güzel insanların olduğuna eminim.

Ancak cemaat mensupları, açıkça “Kardeşim ben cemaattenim, ne istersen sor, cevabını vereyim” demediği sürece...

Birkaç sözcüsü, bilirkişisi hariç, sis perdesinin ardında gizlendiği sürece...

Kamplaşma iyice belirginleşir, huzursuzluk artar. Cemaatin vaaz ettiği güzelliklere, inandığı değerlere, savunduğu “demokratik ülke”ye tezat, korku ve paranoya dolu bir ortam oluşur.

Ki bugün yaşadığımız tam da budur.

Mehveş Evin

Milliyet

ETİKETLER : Mehveş Evin, Milliyet, köşe yazısı