Sokakta yaşam mücadelesi

Demirbay ailesi 5 kişilik hanesiyle beraber 2 haftadır sokakta yaşam mücadelesi veriyor...

Demirbay ailesi 5 kişilik hanesiyle beraber 2 haftadır sokakta yaşam mücadelesi veriyor.

İstanbul’un Kulaksız İlçesisi’de yol kenarında toprak zemine serdikleri battaniye üzerinde yaşıyor.

İki oğulları, üç kızları var.

Bir oğlu tiner bağımlısı, diğer oğlu ise üç yaşında geçirdiği trafik kazası nedeniyle çalışamayacak durumda ve üst üste geçirdiği ameliyatların üzerine tekrar ameliyat olacak…

Nazlı isimli kızları (23) kocasından ayrılmış iki çocuğuyla beraber yanlarında kalıyor.

Evden çıkarılınca çocukları yurda vermek zorunda kalmışlar…

Diğer kızları ise evli, 2 çocukları var. Onlarında maddi durumları iyi olmadığı için ailesine yardım edemiyor. Ama 15 yaşındaki küçük kardeşini yanına almış…

Baba Selahattin Demirbay, doğma büyüme İstanbullu aslen Roman. 15 yıldır astım hastası olduğu için yorucu işlerde çalışamıyor. Sağlığı izin verdiği günlerde mendil satarak ailesine bakmaya çalışıyor…

Devlet bir aylık 250 milyonluk ev kirasını ödüyor ama oradan da oğlunun tiner kullanması bahane edilerek 1 ay sonundan evden çıkarılıyor aile.

Selahattin Demirbay

''Napayım evlattır''

Baba Selahattin bir sürü yere başvurduklarını fakat oğlunun tedavi olmak istemediğini, tedavi şartlarından birinin kişinin kendi isteğinin olması gerektiğini çaresiz sesiyle söylüyor ve soruyor  “Napayım evlattır atıyım mı?

Oğlunun tineri nerden temin ettiğini sorduğumda, araba tamircilerinden aldığını söylüyor. “Gittim vermeyin dedim ama bu seferde insanlardan para isteyerek alıyormuş” diyor. Oğlunun saldırgan olmadığını, insanlara zararının dokunmadığını da sözlerine ekliyor.

Astım hastası olduğu için sürekli oksijen tüpü kullanmak zorunda olan baba sokakta kaldıkları için elektrikli oksijen tüpünü kullanamıyor…

Selahattin, “Ama neyse ki hastanelerin cankurtaran ekip aracı tesadüfen gördü de iki üç günde bir, karşılığında ücret almadan elektriğe gerek duyulmayan oksijen tüplerinden getiriyor bana, Allah razı olsun’’ diyor.

''Kış gelince ne yapacağız''

Esnafında kendilerine arada yardımda bulunduğunu da atlamıyor Selahattin Demirbay, şimdi yine yaz idare ediyoruz, kız gelince ne yapacağız onu düşünüyorum diyor dalgın bakışlarının eşliğinde…

Karısı Ayşe alıyor sözü: Fakirlik diz boyu, 10 gündür buradayız. Hava sıcak. Kaldığımız yer sağlıklı değil. Burada insan bitlenir de pirelenir de…

Banyoya hasret kaldığını söylüyor ve devam ediyor Ayşe Demirbay, bütçemize uygun ev kalmamış, kentsel dönüşümle beraber her yer apartman dairesi, oraların da kiralarını ödeyecek durumda değiliz. Bir kulübeye bile razıyım yeter ki çocuklarımla başımı sokacak bir yerim olsun. Başka bir şey istemiyorum...

Belediye her ayın on üçünden on üçüne erzak yardımı yapıyor; 100 lirası giyim, 50 lirası yemek olarak, tuvalet ihtiyaçlarını ise camiden karşıladıklarını söylüyor sıkılarak, “Allah razı olsun bizi idare ediyorlar” diye ekliyor.

''Hangisine yanayım''

Ayşe durgun sesiyle belirtiyor, hangisine yanayım, eşime mi, tiner bağımlısı oğluma mı yoksa hasta oğluma mı? Halimiz kötü, sıkıştık kaldık kimse evinde oturtmak istemiyor oğlumdan dolayı. Sonra hüzünlü havasını değiştirmeye çalışıyor, “Neyse ki hep beraberiz. Yine elimiz ayağımız tutuyor” diyor.

Kardeşi Eyüp de,  sokakta kaldıklarını duyunca ablasını yalnız bırakmamak için onların yanına geldiğini anlatıyor. “Yeğenim, eniştem hasta. İşimi bırakıp geldim. Şimdi de iş bulamıyorum. Okumam zaten yok. Yaşım da geçkin diye kimse iş vermiyor.”

Tam soracakken o cevaplıyor, “Benim de evim yok iş yaptığım yerlerde yatılı olarak kalıyordum.”

İnsanların duyarsızlığından yakınıyor Eyüp, “eskiden dostluk vardı, merhametli insanlar vardı. Şimdi herkes paracı olmuş. Süs köpekleri bile bizden daha değerli” diyor sitemli ses tonuyla…

Eyüp iki gündür bakmadığı yerin kalmadığından, ev kiralarının pahalılığından yakınıyor. Eskiden bir kişi çalışırdı on kişi yemek yerdi, şimdi on kişi çalışıyor, insanlar yine aç yine aç diyor anlamlandıramadığı belli bir yüz ifadesiyle…

Bu aile onlara yardımcı olunmasını bekliyor. Belki siz, belki araya sokacağınız birileri, kuruşlar olabilir. Bir ailenin umudu siz olabilirsiniz…

Ulaşabileceğiz numara: 0531 919 89 51

Vişne Haber Ajansı/Duygu Yeşilgöz