Akıllı Ol!

Atay Sözer; Meydanlarda kafalarınıza fırlattığımız çayları sebilden toplamıyoruz herhalde, para verip alıyoruz; çayı alıp keyifle hüpletirken iyi hiç düşünmüyorsunuz bu değirmenin suyu nereden geliyor, diye.

Akıllı olun akıllı; adamın asabını bozmayın, bilip bilmeden afra tafra yapmayın, laga luga etmeyin; afra tafra da laga luga da gerekiyorsa biz yaparız biz.
Şimdi deprem oldu ya, herif gelmiş hesap soruyor.
Yahu deprem bu, olacağı var oluyor işte sanki ben yapıyorum depremi.
Deprem olunca da bina yıkılıyor haliyle, insanlar da ölüyor; fıtratında var işin.
Efendim bunca zamandır deprem vergisi almışız da onları ne yapmışız?
Adamlardaki zihniyete bakar mısınız?
Ne yapmışız, “Yedik!” tövbe tövbe adımı konuşturuyorlar kötü kötü.
Bir bakanımız zamanında açıklamış, “Biz o paralarla duble yollar yaptık” demiş.
Önceden yolunu yapmış işte ne güzel…
Efendim, deprem için toplanan para depreme harcanır, diyorlar.
E tamam işte, bir yerde deprem olunca oraya nasıl yardım götüreceğiz?
Uçacak halimiz yok, yoldan gideceğiz tabii, yol olmadan nasıl gideceğiz?
Kızılay o çadırları nasıl götürecek?
Yani çadır götürmesinler de millet soğuktan donsun mu?
Şimdi çadırları içinde mutlu mutlu oturuyorlar; sıcak, demlenmiş mis gibi çaylarını içiyorlar.
Kızılay deyince aklıma geldi, bir de o mesele var tabii.
Değerli bir iş adamı kardeşimiz Kızılay’a bağışta bulunmuş; gene bir sürü tantana.
Efendim Kızılay o parayı bir vakfa aktarmışmış, bu olur muymuş?
Tabii hesap kitap bilmezsen böyle boş boş konuşursun işte.
Biliyorsunuz ben ticaret tahsil ettim, bilirim bu işleri.
Bir kere o iş adamı istediği yere bina dikebilmek için bizden izin istedi.
Eh öyle beleşe izin olmaz; hediyesi şu kadar dedik, tamam dedi.
Ama sen o parayı bir hayır kurumu olan Kızılay’a ver ki vergi işinden de sıyır yani hepten batma.
Şimdi buna da vay vergi mi kaçırıyorsun, dediler.
Cahil insana laf anlatmak zor, vergi kaçırmak başka, vergiden kaçınmak başka.
Bu cahiller yaptığımız fiyat güncellemelerine de zam diyorlar zaten, heriflerin içleri fesat.
Kızılay o parayı o vakfa aktarıyor diye kıyamet koptu.
Sanırsın o paranın tamamını o vakıf yiyor.
Yok efendim nerede, o paranın tamamı orada kalmıyor ki.
Son derece hakkaniyetli biçimde farklı kanallara, farklı mercilere, farklı mevkilere dağılıyor.
O farklı mevkiler de kendi farklı kanallarına dağıtıyor.
Yani herkes memnun, herkes kazançlı.
Gavurlar buna win win diyor, yani kazan kazan.
Kaşı sırtımı kaşıyayım sırtını.
O müteahhit memnun hem binasını dikti hem bağış yaparak vergisinden kaçındı hem de bağış yaptığı için sevap kazandı. Bir taşla üç kuş.
Yardım kurumu memnun, bağışı vakfa aktarırken komisyonunu aldı; o parayla makam araçlarını yeniledi, yöneticilerine maaş verdi.
Vakıf memnun, iyi para kaldırdı, orada o kadar küçük evladımız barınıyor, o küçük evlatlarımızla yakinen ilgilenen kardeşlerimiz var, onların masrafları var.
Eh onları memnun görünce biz de memnun oluyoruz haliyle.
Sizin zorunuz ne yahu, siz niye memnun olmuyorsunuz?
Size de yarıyor halbuki bu durum.
Meydanlarda kafalarınıza fırlattığımız çayları sebilden toplamıyoruz herhalde, para verip alıyoruz; çayı alıp keyifle hüpletirken iyi hiç düşünmüyorsunuz bu değirmenin suyu nereden geliyor, diye.
İnsan biraz hicap duyar be, biraz yüzü kızarır, boğazınızda kalsın içtiğiniz her yudum.
Şeytan diyor şunlara çay may verme kalsınlar öyle; neyse ki gene içimiz elvermiyor dinlemiyoruz şeytanı.
Akıllı olun akılı, aldırmayın aklınızı.