Tarih:
17.11.2012
Çınar ile köşk
Atay Sözer, ''Herhalde şimdi çok uzaklarda olsa gerek, yoksa ne yapıp eder gelir bizi böyle çaresiz koymazdı...''
Çınar Ağacı köşke “Günaydın eski fedakâr dostum” dedi, her sabah dediği gibi.“Sana da günaydın ey vefakâr dost” diye yanıtladı Köşk her zamanki gibi.
Ancak bu sabah her zamankinden farklı olarak ikisinin üzerinde de bir hüzün vardı.
Her ikisi de artık buradaki son günleri olduğunun farkındaydılar.
Birden yıllar öncesine gittiler…
Önce Çınar gelmişti; kök salmış büyümüş büyümüştü yalnız başına,
Sonra birtakım adamlar gelip etrafta bir şeyler yapmaya başladılar, bir süre sonra anladı ne yaptıklarını; buraya bir
çiftlik kuracaklardı.
Sevindi Çınar, yalnızlıktan kurtulacaktı…
Sonra hemen yanı başında bir şey inşa etmeye başladılar.
Merakla bekledi Çınar “Bakalım ne olacak?” diye.
İşte Köşk, bu şekilde gelmişti, Çınar ve Köşk’ün tanışması böyle olmuştu.
“Hoş geldin dostum” diye karşıladı Köşk’ü; belki de yüzyıllar sürecek dostluk bu şekilde baş-ladı.
Sonra Köşk’ün sahibi olan Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adam geldi…
Adam doğayı seviyordu, toprağı, ağaçları seviyordu; her gün ağacın dallarına konan kuşları seviyordu; bu güzel köşkü
seviyordu.
Sevgi karşılıklıydı elbet, Çınar da Köşk de Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adam’ı seviyordu.
Derken bir gün Çınar’ın dalları uzadı geldi Köşk’ün bağrına dayandı; Köşk’ün bundan pek bir şikâyeti yoktu aslında ama biraz daha büyürse zarar görebilirdi.
Bahçıvanlar ellerinde makaslarla geldiler, Çınar’ın dallarını keseceklerdi; “Başka çare yok” diyorlardı.
Çınar dostunun zarar görmemesi için böyle bir fedakârlığa hazırdı, Köşk de dostunun zede-lenmesine neden olacağı için üzgündü.
“Keşke olabileydi de ben yürüyüp uzaklaşabilseydim. Ama böyle bir mucize hiçbir zaman olamaz” diyordu.
“Olur” dedi Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adam “Böyle bir mucize olur !”
Alışıktı böyle durumlara, onun işi mucizeler gerçekleştirmekti.
“Köşkü yürütüp ağaçtan uzaklaştırın” diye talimatını verdi…
Hemen köşkün temelini kazdılar, altına kızaklar döşediler ve çektiler köşkü…
Görenler şaşıp kaldılar…
Köşk yağ gibi kayarak batıya doğru yürüdü ve yeni temeline oturdu… Koca bir ülkeyi yürüt-müştü aynı şekilde bu onun için neydi ki…
Bazı tarihçiler Fatih’in gemlileri karadan yürütmesi olayını “şehir efsanesi” diyerek kabul et-mezler çünkü pek kesin delilleri yoktur. Ama buna kimse bir şey diyemezdi, herkesin gözü önünde olmuştu, köşk yürümüştü.
Ne Köşk ne de Çınar bundan zarar görmüştü…
Köşk ve Çınar şimdi geçmişe hüzün, geleceğe ise endişeyle bakıyorlardı…
Köşk ve Çınar şimdi geçmişe hüzün, geleceğe ise endişeyle bakıyorlardı…
O günden güne çok şeyler değişmişti…
Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adam gitmişti, buraları halka bırakmıştı, yararlansınlar diye.
Ama pek bir gelen giden olmamıştı bir daha… Köşkü yürütenlerin yerlerine gelenler pek ilgilenmemişlerdi bu tür yürütme işleriyle.
“Özlüyor musun o Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adamı?” dedi Çınar…
“Burnumda tütüyor” diye yanıtladı Köşk “Herhalde şimdi çok uzaklarda olsa gerek, yoksa ne yapıp eder gelir bizi böyle çaresiz koymazdı…”
Bu kez yürütmeden sorumlu olanlar en yapılmayacak şeyi yapmış, Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adam’ın gözü gibi baktığı her santimine emek verdiği bu çiftliği Suudi kralına satmıştı.
Aslında rutin bir olay sayılırdı, son dönemlerde ne var ne yok haraç mezat satılıyordu, toprak-ların üstü, toprakların altı, denizlerin üstü, denizlerin altı ve dahi gökyüzü, içtiğimiz su, solu-duğumuz hava fiyatını verene “Al hayrını gör lakin verdiğin parayı da helal et” diyerek sunuluyordu. Bu kez de bir yürütme olayı söz konusuydu ama önceki yürütmeden çok farklıydı.
Hüzünlendi Köşk;
“Keşke gene birileri çıkıp gene altımıza kızaklar koyup uzaklaştırsa bizi şu Suudi Kralın ya-nından” dedi.
Suudi’nin gözleri de saçları da karaydı, Köşk ile Çınar’ın geleceği gibi…
“Özlüyor musun Sarı Saçlı Mavi Gözlü Adamı?” diye sordu Köşk…
“Burnumda tütüyor” dedi Çınar…
Atay Sözer
Atay Sözer
ÜYE YORUMLARI
Yorum YapFacebook Yorumları
