Gözüne 'örgürlük' yazdırdı

Ahmet Harara, uğruna mücadele ederken kaybettiği gözlerinden birine Arapça "özgürlük" yazdırdı...

Mısır'daki halk hareketinde iki gözünü kaybeden 32 yaşındaki diş hekimi Ahmet Harara, her şeyin bir bedeli olduğunu, hürriyeti uğruna gözlerini kaybetmekten pişman olmadığını söyledi. Time Dergisi’nin “yılın adamı” seçtiği Harara, uğruna mücadele ederken kaybettiği gözlerinden birine de Arapça “freedom” (özgürlük) yazdırdı.

Hürriyet'in haberine göre; İstanbul Kongre Merkezi’nde 17-18 Mayıs’ta 56 ülkeden 200 konuşmacının katılımıyla düzenlenecek 2. İstanbul World Political Forum’un davetlisi olarak İstanbul’a gelen Mısır Devrimi’nin sembol ismi Ahmet Harara şunları söyledi:

Hepimiz Halid Said’iz

“Babam doktor, annem bir bankada çalışıyor. 2 kardeşim var. Bu hareket öncesi hiçbir politik eyleme karışmadım. Bir diş hekimi olarak mesleğimi yapıyordum. Diktatörlük rejiminde uzun süren baskı, yoksulluk ve özgürlüklerin olmayışı insanları isyan noktasına getirdi. Tunus ve Yemen’deki halk hareketleri bize de ilham oldu. Son olarak Mübarek’in polislerinin 26 Ocak’ta Halid Said’i öldürmesi üzerine halk büyük bir öfkeye kapıldı, herkes kendini bu isyanın içinde buldu. Ben de bu tarihte halk hareketine katıldım. “Hepimiz Halid Said’iz” sloganıyla sokaklara döküldük. Hatta bu slogan Facebook sayfası olarak kuruldu. Burada örgütlenip gösteriler yapmaya başladık. 28 Ocak’ta ise en büyük hareket başladı.

28 Ocak’taki gösterilerde, Müba-rek’in polislerinin saldırısı sonucu Tahrir Meydanı’na çıkan bir köprüde vuruldum. O ana ait çok bulanık bazı görüntüler hatırlıyorum. 4 gün komada kaldım. Başıma 64, boynuma 6, göğsüme 4 saçma isabet etti. İç kanama geçirdim ve bu ağrılara dayanabilmem için ilaçla uyutuldum. Bir gözümü kurtaramadılar. 10 gün hastanede yatıp, 2 ay da evde tedavi gördüm. Nisan başında sokağa tekrar dönebildim. 2’nci yaralanmam ise 19 Kasım’da şimdiki askeri idarenin yönetimi sırasında oldu. O saldırıda 2’nci gözümü kaybettim. Vurulduğumda bağırdım, ‘Öbür gözümü de aldılar benden’ diye. Ama tebessüm etmeye devam ettim. Acıyı daha sonra hissettim. 2 bin kişi şehit oldu, 5 bin kişi yaralandı, 1000 kişi kayboldu. İnsanların beni sembol gibi göstermesinin nedeni ilk gözümü kaybettikten sonra yılmadan mücadeleye devam etmem ve sonucunda 2’nci gözümü de kaybetmem. Şu anda hiç görmüyorum ama mutluyum. Şu anki başbakan, şehit ve yaralıların dosyasını oluşturmam için bana bir görev önerdi ama reddettim. Çünkü ben bu hükümeti hiçbir şekilde tasvip etmiyorum. İnsan kaynakları konusunda çalışmak istiyorum.”