Vali Mutlu'dan özür açıklaması: Görevler geçici, çocukları dinlemeliyiz

Hüseyin Avni Mutlu: Günlerdir orada, çadırlarda, zorluklarda yaşayan, yatan o çocukları dinlemeden, anlamadan, onları hissetmeden nasıl rahat uyurum...

İstanbul Valisi Hüseyin Avni Mutlu, Gezi Parkı'nde direnişçilere karşı kullanılan aşırı güç için özür dilemesinin ardından, "Makamlar geçici. Ben bunca yıl insan için hizmet ettim. Vicdanınız rahat mı değil mi, siz ona bakın. Yoksa makam bugün var yarın yok" dedi.

Hüseyin Avni Mutlu, Hürriyet gazetesinden Fatih Çekirge'ye konuştu.

Çekirge'nin köşesine taşıdığı sohbette Vali Mutlu, "Aslında günlerdir uyku tutmuyordu. Yazmak istiyordum. Yazdım. Eğer yazmasaydım. Yani bu görevden ayrılırken nasıl diyebilirdim... Ey İstanbul halkı, bana hakkınızı helal edin diyebilir miydim? Orada gençler çadır içinde yatıyor. Ben burada rahat yatağımda. Onlar orada öyle yatıyorsa... Demek ki bir şey var. Demek ki bir şeyi anlatmak istiyorlar. Bunu ben anlamazsam kim anlayacak? O çocuklar şiddet yapmıyor. Özgürlüklerine, bireylerine sahip çıkmak istiyorlar. Bunu anlamadan, dinlemeden nasıl uyurum. Ben bu şehrin valisiyim. Elbette o gençler, o çocuklar seslerini bana duyurmak isteyecek. Duymazdan gelebilir miyim? Duymazdan gelirsen nasıl uyuyabilirim? Beni tanıyanlar bu halimle bu göreve getirdiler. Ben insan endeksli bir insanım. Böyle hizmet ettim. Önce insan derim. Sonra makamlar..." dedi.

Vali Mutlu, Çekirge'nin sorularına şu yanıtları verdi:


- Ne hissetiniz de sabaha karşı böyle bir açıklama yaptınız. Sanki bir pişmanlık var gibi açıklamanızda...

- Fatih Bey, günlerdir orada, çadırlarda, zorluklarda yaşayan, yatan o çocukları dinlemeden, anlamadan, onları hissetmeden nasıl rahat uyurum.


- Peki neden şimdi? Ne oldu? Nasıl karar verdiniz?

- Ben aslında günlerdir bunu kendi içimde tartışıyorum. İnsan başını yatağa koyunca huzurlu olmalı. Bu sabah uyandım. Kalktım. Uyku tutmuyor. Bir şehrin valisiyiz. Sorumluluklarımız var. İnsanları dinlemek zorundayız. Sonuçta beni tanıyanlar tanır. Önce insanlığımızın farkında olmalıyız. Ben hep böyle yaşadım... İstanbulluyu seviyorum. Bizim insanlarımızı seviyorum. Düşündüm ve kararı verdim. Oturdum yazdım.


- Peki şimdi sizin bu kararınız merkezi otoriteyle bir sorun yaratmayacak mı? Bunu düşündünüz mü? Yani makamınız söz konusu...

- Bakın, o makamlar geçici. Ben bunca yıl insan için hizmet ettim. Vicdanınız rahat mı değil mi, siz ona bakın. Yoksa makam bugün var yarın yok. Ben kendi içimde, ruhumda günlerdir düşündüm. O gençleri, o insanları anlamadan olur mu? Orada günlerdir bir şeyi anlatmaya çalışıyorlar. O çocuklar şiddet yapmıyor.